Ό,τι αποτελεί την Εθνική ομάδα: παίκτες, προπονητές, φίλαθλος κόσμος κλπ –  όλοι ανεξαιρέτως έπεσαν στην ανεπανάληπτη παγίδα: ένας ολόκληρος «γαλανόλευκος» μηχανισμός συστρατεύτηκε στο λάθος παιχνίδι! 

Του Δημήτρη Κωτσέλη

Κόντρα στην Εσθονία η συνολική απόδοση της Εθνικής μετά βίας έπιανε την βάση του 5. Για να κερδίσει η ομάδα τους ποδοσφαιρικά φτωχούς πλην τίμιους Εσθονούς χρειαζόταν ένα 7 άντε το πολύ 8 λόγω έλλειψης βασικών γραναζιών της εντεκάδας (βλ. Μήτρογλου, Τοροσίδη, Σωκράτη). Για να πάρει αποτέλεσμα κόντρα στο Βέλγιο η Εθνική έπρεπε να πιάσει απόδοση 10 – ατόφιο. Έπιασε 9,5 και τα υπόλοιπα γνωστά…

Στην ίδια μοιραία παγίδα κι ο κόσμος. Εξάντλησε ώρες πριν την σέντρα κόντρα στους αστέρες του Βελγίου όλα τα εισιτήρια. Μέχρι και υπεράριθμους -χιλιάδες- είδαμε να κάθονται όρθιοι στα πέταλα του γηπέδου. Κόντρα στην Εσθονία, πληρότητα κερκίδας 40%. Βράδυ Κυριακής, κοιτώντας τη βαθμολογία είναι ξεκάθαρο: και πέντε γκολ να τρώγαμε από τους Βέλγους, αν νικούσαμε τους Εσθονούς ήμασταν στα μπαράζ. Αυτός ο κυνισμός που έλειψε από την Εθνική είναι πια πολύ πιθανό να αποβεί μοιραίος.

Όπως αποδείχθηκε λίγοι το περίμεναν – ούτε καν οι παίκτες, ότι υποδεχόμασταν την Εσθονία την τελευταία βραδιά του Αυγούστου και με νίκη «κλειδώναμε» ουσιαστικά την πρόκριση στα μπαράζ. Αντ’αυτού παίξαμε νωχελικά και άνευρα με τους Εσθονούς και το πληρώσαμε. Όλοι μαζί. Παίκτες και κόσμος. Το παραδέχεστε; Μας πιάσανε κορόιδα δυο στροφές πριν πάμε Μουντιάλ!

Είναι ίσως και το τελευταίο κομμάτι που λείπει από το παζλ που φτιάχνει ο Σκίμπε στα πρότυπα του Ρεχάγκελ: Να μπορεί δηλαδή να «καθαρίζει» όλα τα ματς με αντιπάλους που στη θεωρία έστω μοιάζουν υποδεέστεροι. Αυτό του λείπει καθώς στα άλλα βαδίζει κατ’εικόνα. Ναι, και κάτι ακόμα που δεν είναι καν στο χέρι μας. Τύχη. Όση είχαμε τα χρόνια των επιτυχιών άλλο τόσο τραβάγαμε τα μαλλιά μας τώρα σε Βρυξέλλες, Ζένιτσα και Καραϊσκάκη τους τελευταίους μήνες…